Dalam kelas
Sosiolinguistik pagi tadi, Puan Husna menyambung kuliah pada minggu lepas yang
berkaitan dengan dialek iaitu kawasan dialek. Dialek mempunyai beberapa kawasan
dan setiap kawasan berbeza sifat dan peranannya. Kawasan tersebut ialah:
Kawasan pusat (focal area)
Kawasan peralihan (transitional area)
Kawasan tinggalan (relic area)
Kawasan pinggiran (marginal area, lateral area,
peripheral area)
Antara beberapa kawasan
dialek Melayu:
Dialek Utara- Perlis, Kedah, Pulau Pinang, Perak Utara
hingga Taiping. (Kuala Kangsar – kawasan peralihan)
Dialek Perak- kawasan Tengah Perak
Dialek Selatan- Perak Selatan, Selangor,
Melaka & Johor.
Dialek Kelantan- Kelantan & sempadan Pahang &
Terengganu.
Dialek Terengganu
Dialek Pahang
Dialek Negeri Sembilan
Sabah
Sarawak
Kuliah Sosiolinguistik pagi tadi amat menarik kerana
Puan Husna mengarahkan kami untuk menyatakan dialek masing-masing dan
membandingkan dengan bahasa Melayu baku. Berikut merupakan antara dialek dikemukakan oleh
kawan-kawan yang berlainan negeri yang sempat saya catat tadi:
Belok belengka = Bengkang bengkok
Pancu = Sangat penakut
Bahal ramba = Merapu
Cekelat angin = Kerja sia-sia
Besar gajoh = Sangat besar
Pahit nepang = Sangat pahit
Pahit lepe = Sangat pahit
Keman aci = Makan nasi
Kaci gang = Sangat rapat
Ijo kelung = Sangat hijau
Cuantik = Sangat cantik
Saya berasa sangat seronok kerana dapat mempelajari dialek
kawan-kawan yang lain. Kelainan sebutan bunyi bahasa di pelbagai negeri menampakkan keunikan dan keistimewaan yang tersendiri.
No comments:
Post a Comment