Abu Hassan Abdul dan Mohd Rashid Md Idris ( 2010: 92 ) menyatakan bahawa disfemisme ialah kebalikan daripada strategi eufemisme. Strategi disfemisme memilih bentuk kata atau ragam bahasa daripada yang lembut kepada yang kasar. Namun begitu, bagi masyarakat Melayu lama kata-kata kasar ini selalunya bertujuan untuk bergurau dan berjenaka. Unsur disfemisme banyak terdapat dalam pantun jenaka.
Muntah kedarah ( Makan )
Berlaki ( Bersuami )
Celaka ( Kutukan )
Anak haram ( Anak luar nikah )
Keparat, bedebah, sial ( Makian )
Terdapat juga bentuk disfemisme menggunakan bahasa daerah atau bahasa basahan seperti:
Tongong ( Bodoh )
Bangang ( Bodoh )
Tutuh ( Hentaman )
Barua ( Makian )
Kepala otak ( Kutukan )
Penggunaan bahasa kasar atau disfemisme ini seharusnya dihindarkan dalam pergaulan seharian. Hal ini demikian kerana penggunaan bahasa kasar ini akan menyinggung perasaan serta boleh menaikkan kemarahan seseorang. Berbahasalah kita dengan sebaiknya kerana budi bahasa budaya kita.
No comments:
Post a Comment